Soğuk baş çekti, şiddetlendimi ateşe odun at; odunu sakınıyormusun...

Odun yokluk suretidir, ateşse Tanrı aşkıdır; ey eteği temiz can, suretleri şekilleri yak yandır.

Suretleri, nakışları yakmadıkça canın üşür, donar, buz kesilir...

bahardan, eminlik yurdundan uzak kalır.

Ateş, Tanrı emriyle erlere lale olur, gül olur...

Ateşe benzeyen aşka atıl, o ateş içinde gönlünü hoş tut, güzelleş;

mademki; Halil'in oğlusun, ateş yurdundur senin..

Mevlana..