8 Aralık 2010 Çarşamba


hani huzura kavuşmak için aramaktan, koşmaktan ve bulamamaktan yorulduğunda dururya insan, işte o an, o durduğu an "huzura durduğu" ANdır ve hep orada O'nunladır..dün sabah tam önüme bir çınar yaprağı düştü, aldım eğilip ayaklarımın arasından, selamladı bir kadim dost edasıyla ve fısıldadı; O'yum ben, her an TEK BİR kalp atışıyım, genleşip, büzülmeyim, açılıp, daralmayım, her ne oluyorsa orada değilim, zaten  olanım, keyfini çıkar..

Hiç yorum yok: