bugün ders notu hazırlıyordum, etnometodoloji konusunda..etnometodoloji dünyanın yeniden yeniden üretildiğini ve inşa edildiğini vurgulayan, onun anlamsal olarak verili olduğunu söyleyen ve bir sosyal bilimcinin asıl işinin bu inşa sürecindeki temel unsur olan dil ve onun yarattığı anlamlar üzerinde çalışması gerektiği üzerinde duran bir ekol, temel temsilcisi Garfinkel..bazen öyle şuursuzlaşıyorum ki, içerde en derinde bana yakın gelenlerle dışımda karşılaştığımda, dilim sözüm kesiliyor sessizleşiyorum..sonra akıyor kelimeler ardı sıra..

"anlam ANlıktır, yeniden inşası ve üretimi ise sonsuz, anlık anlamları farket ve bırak, yapışma"..dökülüyor ilkin, sonra;

"rüyadan daha "gerçek" hiç birşey yoktur!" tamamen özgür olana kadar..neden özgür; zihnin yarattığı anlamlardan, o anlamlarla gelen düşünce ve duygulardan..her nefeste doğuyor ve her nefeste ölüyorum, ne varsa içimde ölürken yine onunla doğuyorum, tanık sessizce izliyor..her bir duygunun düşüncenin içimden akışını izliyor, ve sessizce "yapışma" diyor..bazen aklıma geliyor, bir duygu seli akıyor bedenimden, an da bir zaman içinde "sen benim sonsuz aşkımsın" diyen o nefes, ses oluyor kulaklarımda, sonsuz aşk bu rü(dün)yada mümkün ancak, dünyada ise anlamlar sadece ANlık, hatırla ama..