Serbest bıraktığında geri gelen:)

Sabah elimde çayım, güneşli bir Ankara gününü seyrediyorum. Bu günler tatil günleri benim için, cep telefonum çalıyor, sessizde kalmış yine?!tesadüf işte görüyorum yanıp sönmesini, açıyorum, bir haber var karşıdan, daha önce olmasını istediğim bir olayın, olur gibi gözüken bir durumun, olmadığı haberi, başka alternatifler sunuluyor, düşünüyorum, peki diyorum o halde o alternatiflerden bana uyan birini seçiyorum, hiç "keşke olmayan olsaydı" gibi istek duymadan, telefonu kapatıyorum.

Yine güneşli Ankara sabahına dönüyorum, pencerede serçeler ötüşüyorlar, bayılıyorum bu seslerine,izliyorum onları, bu kez ben arıyorum az önce arayanı ve sunulan alternatifi değiştirip başka bir seçenek söylüyorum, kendimce bana uyan, o alternatif üzerinde anlaşıyoruz, tamam diyorum kapatıyorum telefonu.

Çok geçmeden yeniden çalıyor telefonum, yine aynı kişi arayan ve bu sefer,  aslında olmasını istediğim, en başta olur gibi olan ama sonra olmayan ilk seçeneğin olduğunu söylüyor, ne oldu? ne değişti diyorum? bilmiyorum diyor, olma ihtimali hiç yoktu ama oldu..

Ne değişti? değişen benim, BENin arzusu neyse o oluyor biliyorum, sabitlenmek, ısrar etmek,olmayanı oldurmaya çalışmak beni yoruyor, bırakmak, serbest bırakmak, olanı kabul etmek, ve en önemlisi olana dair hiç bir anlam yüklemeden ve varsayım yaratmadan sadece şimdi olan bu, peki diyebilmek, hayat bu:)