Başkalarını bilen bilgi edinir, kendini bilen aydınlanır demis Lao Tsu,kendini bilme ise dışardan içeriye, Jung'un deyimiyle personadan gölgeye, çok sessiz bir yolculuk; çok fazla paylaşılamaz ama belki sezilebilir tadı...

Bir durumla/olayla karşılaştığında, onu tüm anlamlarından sıyırıp, bakabiliyormusun ona bir çocuk saflığında?ancak bunu yapabildiğinde, olay/durumun sana anlatmak istediğini sezebilirsin, aksi taktirde hep bildiğini sanmaktan vazgeçmeyeceksin...