aslında sanırım hiçbir şeyi sormama gerek yok, ne oldu, ne olacak, ne olmalıydı, nasıl olacak..belki de bu fotograftaki gibi öylece duruyor ve ANda nasıl olduysa zaten olanın, bu enfes manzaranın seyrine dalıp, olmasını bekliyorum gibime geliyor, geliyor bana bişeyler:))
9 yorum:
bende gelip yanına oturabilirmiyim, bunaldım çünkü
sormana ne gerek, zaten oturuyoruz:)
Nesimi'nin dediği gibi:
"Kah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi,
Kah inerim yeryüzüne seyreder alem beni."
seyrederken alemi karşılıklı olarak ANda ve zamanda aynı zamANnda, birbirimizin blogunu ziyaret ediyormuşuz caanım Sufi..tesadüfmü şimdi bu:)öyle bile olsa; ÖZ tesadüfü çok sever:)
sevgimlee
Kimse beni oraya oturtturamaz :) Ruyalarimda kac kere oldum, hic korkmam muhtesem bir hazdi olum ama buna ragmen, su anda fotografa bakmak bile rahatsiz ediyor :)))
Hindistan'da teleferikle bir tapinaga cikiyorduk. Yuksek bir dagin zirvesinde. Ciktikca oyle sessizlesiyor ki, Tanriya ne kadar yaklastigini anliyorsun yukseldikce, sagirlastiran huzurun icinde bogan o sessizligin icinde kayboldukca. O oturanin duydugu sessizligi duyuyorum, duymaya calisiyorum simdi ama bakamiyorummmm asagiiii :))
:)))) caanım Uma,o sessizlik işte muthiş bişey..benim de yükseklik korkum vardı, bi gün karadenizde tobacelezena dağına çıkılacaktı, 5bin metrede, 1600 metredeki köye kadar arabalarla geldik, rehber, isteyen burada kalır bizi bekler, isteyenlerle dagdaki krater gölünde ayaklarımızı ıslatırız dedi,yok dedim ben kalayım:D ve bir tarafımda git diyor, hangi tarafı dinledim dersin:D ayaklarımı suya soktuğumda herşeye değmişti, ve korkumda geçmişti, uzatsam elimi bulutları yakalayabiliyordum..sonra otele geri döndüğümüzde, sanırım bir daha yapamam dedim, gece yattığımda bacaklarım hala titriyordu:D
Daga cikabilirim, gokdelenin en ust katinda oturabilirim onlar degil beni rahatsiz eden. Yukseklik korkum yok bence benim, bu sadece kenarinda olmak. O rahatsiz ediyor. Mesela daha cikiyorsundur dar yoldan cikarim. Ama birseyin ucunda olmak hosuma gitmiyor. Yoksa Himalayalara tirmanirken gormen lazimdi bizim bindigimiz jeepin nasil iki tekerinin yolun disinda gittigini ve asaginin kac bin metre yuksek oldugunu. Ben kikir kikir guluyordum. Neyse dusmusumdur bir ara herhalde :))
anladım..DÜŞ'müşündür kimbilir:)
DÜŞmek en temel paniklerden, yuvadan buraya düşmeyi hatırlatıyor belkide yada doğmayı:)hani adı aklıma gelmedi şimdi, oyun trenleri vardır, en tepeye kadar çıkartır seni ve o tepeden, en uçtan, en aşağıya dogru hızla düşersin,bindin mi hiç ona? yüreğim ağzına gelir ve çığlık olup patlar, her seferinde tamam alıştım artık derim ama dont panic! ne mümkün:D
beni koltuga guvenle baglayan herseye binerim ben :)
her iniste de amaaan niye heyecan yapmisim ki derim :)
bu ne demek ki acaba :)))
Yorum Gönder