Fotograf;Mevlana yili etkinligi afisi, paylasan Uma'ya sevgimle..döne döne...
Cok zaman once bi bilgi gelmisti kalbime, bu dunyayi yaratirken isik bedenden maddeye gecerken kimimiz hava, kimimiz ates, kimimiz su, kimimiz toprak iken birbirimizle gorunmeyen dilde konusur, birbirimizle selamlasir, birbirimizi sever ve varligimiza hamd ederdik.Bu donemler yaradilisin baslangicindaki ilk bedenlenme vizyonlarimizdi, onlari cagirmak , butunluk bilincinden ayri kaldiktan sonra simdimizde butunlugumuze donmenin en kolay yoluydu, o zamanlar bunu yapmis ve havayla havaligimi, suyla sulugumu, atesle atesligimi, toprakla toprakligimi bilmistim.
Bu bir bedenle uyum icinde yasayan ozumu de bilmistim..bir yanim ruhsal planda ozsel bilincimi tasirken bir yanim fiziksel planda bu bilinci yaratmak icin (atom) maddelesiyordum, hizla ama hizla donuyordum (hala donuyorum) koskoca bir daireydim ve kendimden kendimi yaratiyordum, bolunmem sekiz biciminde oluyor, orta noktam incecik bir bele donusuyor,kocaman iki daire kendimden kendime akiyordum ama oz bilincimden akanlari bu akista esit bicimde kendimden kendime aktaramiyordum ve secim zamani gelmisti yaratmak ve var etmek icin kendimden yeni ve ozgur bir parca ayrilacakti..bu sonsuz bir yasama dogustu, parcama sonsuz bir sevgi ve sevkat vardi icimde, sonsuz bir akis vardi icimde, isik bedenimse yaniyordu aci icinde yada aci degildi belkide ayrilmanin verdigi huzundu ve ayrildim..onu nerede gorsem icmdeki sevgi ve sevkatle bilecegimi, hatirlayacagimi, asla unutmayacagimi bilerek..
11 yorum:
burda o kadar çok bilgi var ki, ama bana bir çocuğa anlatır gibi anlatırmısın. mesela, kimimiz toprak kimimiz hava mıyız yoksa hepimizde biraz toprak biraz ateş mi var, ayrılan parçan bugünkü varlığın mı? resimde harika ayrıca, umaya teşekkürler.
Sevgili düş;
"Mevlana yılı etkinliği afişi"ni saatlerce hayranlıkla izledim.Asıldan dönerek ayrılan semazenlerin kulaklara söz kaçırmak için rüzgarın üflemesine ihtiyaçlarından, kulağa kaçan bitkisinin göz ve gönül okşayışına kadar inceledim mesajı anlamaya çalıştım.Afişi tasarlayan ve bizlere uzatan ele şükürler olsun.Sana da şükürler olsun ki yazından;
ateş hava su toprakken maddeden ışık bedenimize tekrar geri dönüşümüzün müjdesini aldım.Nasıl mı? Bilmem aşk yansıdı, ayna tutuldu belki.
sevgili Guguk Kusum, ozumden ozune hatirlatma yaparim sadece, cunku ozun bilir ve hatirlar biliyorum, cunku ben de zamanla hatirlaticilarla hatirlayanim..
Çook uzun yillar once dunya yokken ve biz BİRin icinde onunla hemhal iken; ruhsal deneyimi fiziksele tasimak ve HiÇ varligini bizde bilsin gorsun diye, ona layik birer insan olmak icin dunyaya geldik,kolay degil en guzel 99 ismini bize vermisti, ona layik olmaliydik, O AŞK idi, tohumuda ozumuzdeydi (bedenlenince kalbimize saklandi), geldik dunyaya, dunya ilk zamanlarda sadece gaz idi, bizde gaz idik, havada doner durur idik,bizimle ayni deneyimi secen ozlerle beraber idik, onlarin bir kismi once ates olmayi, bi kismi once su olmayi,bir kismi da once toprak olmayi deneyimlemeyi secmisti, yoktu birbirimizden ustunlugumuz, hepimiz sirayla gececektik o deneyimleri, kimse kimseye farkliligini vurgulamazdi, cunku ha hava ha su olmussun farketmezdi, biz BiRin OZleriydik, ayri benlik algisi sanrisina henuz kapilmamis idik..
O BiRin OZuydum, sıfatsizdim, koskocaman bir daire dusun,doner doner idim,ozum varligini ifade ederken kendine genisliyor ve buyuyordum, donemeyecek kadar genisledigimde, benden bir ben daha varoluyordu icimde, farkettim, onu canimda can seviyordum,ruhdasimdi, gunesimdi benim(mevlana ile rumi gibi)ama artik o kadar genislemistimki donemez oldum ve ben beni 8 biciminde donerek, en ince bel noktamdan kopardim,o benim ruh ikizimdi, ayriligi deneyimleyecek ama ozde birligimizi hep bilecektik...
Sonra ben yagmur damlasi olmayi sectim ve sana dokundum sen bir cicektin, sordun bana ne guzelsin islattin beni, nerden geldin?dedim ben simdi suyum, sen de suydun hatirladinmi? topraga dustun ilkin sonra topragin altindan tohum oldun ciktin?evet dedin hatirladim ben de suydum:)
Sonra ben senden akip denize karistim, bir muddet orada gezerken dalgalarla oynasirken,bir yunus kardesime rastladim, dediki aaa sen yagmur tanesi, hatirladinmi beni?dusundum hatirlayamamistim, dedi bana cook zaman once seninle, yunus idik biz, gezdik okyanusu ilk hayvan deneyimimizde, kardesim bak gozlerime?baktim gozlerine hatirladim, baliktim ben de..
hatirladinmi?...
Caanim Sufi,
bir onceki blogun mesajinda kalbin dili suskun demistim, ama dokulenleri yaz diyip bekleyen ifade edince bekledigini, yazdim iste..
hamdolsun yazdirana, yazana, AŞKla yansiyana..
hatırlamak istiyorum:)
afiş çok güzelmiş Düş...Uma'nın da eline sağlık...
evet sağolsun Uma,yaraticilik iste yansitilmis en guzel haliyle..sevgimlee:)
Sevgili düş
Bu tazını nedense atlamışım. Yine okumadığını düşündüğüm bir yazımı yollamak isterim yorum olarak.
toprak oldum, tohum can buldu bende
özür dilerim bu şekilde link verilemiyor sanırım kelime doğrulama dolayısı ile ben gene normal linkini vereyim :)
http://sufi-saja.blogspot.com/2008/11/toprak-oldum-tohum-can-buldu-bende.html
Sevgiler
Sevgili Tutsak, giremedim nete, sert esti ruzgarlar bir kac gundur yasam alanimda, izlemede kaldim:)ne guzel akmis sizden de özden sözler, yureginize saglik..sevgimlee..
Yorum Gönder