resim: alex grey

hayatta herşeyi isteyebilirsin, peşinden gelenleri kabul ettiğin müddetçe...

ne müthiş bir söz bence, zihnimi sessizleştirip boşlukta bir ampül gibi asılmış dururken(bu eylemi zihnim tanımlama ve kategorize etme ihtiyacı içinde ve dilimin kelimeleri ancak bu kadar tarif edebiliyor)farkediyorum ki; bu dünyada seçim yapıyorum, onu değil bunu seçiyorum, seçmediğimi o anda yok ediyorum, zamanım kısıtlı topu topu 70 hadi olmadı 75 sene yaşayacagım ve seçtiklerimin ardından gelenleri de seçtiğim anda, peşin peşin kabul etmekteyim, egom her ne kadar mızmızlansa da, yaa ben bunu istedim ama bunu seçmemiştim, istedigim olurken bu niye peşinden geliyor diye masallar söylemeye başlasa da durum bu..

Başı ve sonunda bir nokta olan yaşam çizgisinde işte onun için sadece AN var, geçmiş gitti, gelecek hiç bilmiyorum, oysa şimdi şu anda buraya yazıyorum, sadece bu an var, parmaklarım harflerin tuşlarının üzerinde kayıyor, zihnimdeki kelimler tek tek canlanıyor ekranın üstünde, yazmayı seçiyorum ve peşin peşin ve ardından gelecekleri kabul ediyorum, farkındalıkla..

yaşamda, nasıl yaşadığım yerine niçin yaşadığıma kayıyor sorduğum sorular, içsel cevabını biliyorum ve dışımda onu yaratıyorum...