Aslında bir öz ile tam ve bütün oldugunuzu tek bir AN hissetmişseniz, birbirinizin kalbine dokunmuşsanız,korunmasız kalabilmis ve açmışsanız egonun perdesi altındaki özünüzü, tam bir kabulle sevginizi verebilmişseniz ve size sunulanı alabilmişseniz, hatta aşkın kendisi oldugunuzu fark etmişseniz, ruhların arasındaki uyum ve ahenk sarmışsa tüm BENliğinizi ve aradaki çekme itme gücüne ragmen, öz yoldaşına duyulan ÖZlem nice olursa olsun, kendinize baglamak için bir çabanız olmamışsa onca savrulma içinde, ruh ikizinizle buluşmuşsunuz demektir..O ANdan sonra hiçbir acı, hüzün yada sevinç eskisi gibi olmayacaktır, çünkü acının içindeki sevinci, sevincin içindeki hüznü tatmış olacaksınız ve bu ANı yaşamış olmanın mucizesi saracak BENliginizi, sevginin kendisi oldugunuzu size gösteren o öz'e, herAN minnet ve sevgi ile bakacaksınız..

Yaşam gerçekten çok basit, ne kadar allayıp pullasakta,yaşam bir yoldur ve basittir ve onun merkezinde kalp vardır ve o kalp saf sevgidir,ve sevgi, kalbinizi başkasına vermek degil sadece sevgiyi verebilmektir, çünkü kalbin verilmesi beklentiyi dogurur, oysa sevgi gani ganidir, verseniz de verilsin diye beklemenize gerek yoktur, o zaten sizdedir, siz sevgisinizdir...