foto: niko guido
direnmediğinde ustalaşırsın..geçenlerde bi çizgi film seyretmiştim, orada sörf ustası penguen öğrencisine"sörf kayagı bu ağacın içinde potansiyel olarak duruyor" bilmedikçe bilemezsin, bilmedikçe göremezsin, bilmedikçe yapamazsın..diyordu;
bilecek kim/ne?ve neyi bilecek? kendinin önünden çekilirse insan, sadece BENini bilecek, bunu gösteren aynalara şimdilik muhtacım, kendime baktığımda kendimi bilmekten henüz acizim çünkü, hepsinin sonsuz hizmeti var yaşamımda, hamdolsun,iyiki varlar..uyuyup da kendimi o BENden ayrı sandığım yada kendimi beden, zihin yada ego sandığım zamanlarımda, bana hiç durmadan; sen bunlar değilsini hatırlatıyorlar..
her aynam; dön burayı parlat, parlatki ışıldasın diye hizmet veriyor, algısal dünyamda anlamlara verdiğim önemi ancak onların aynalarında kendimi görerek anlıyorum, sonra o anlamı deşifre ediyor ve sonra o deşifreyi yeni bir anlam gelene kadar izliyorum..sörf ustasının sözü önemli;
korkma ve direnme..
2 yorum:
aynalar bildiricilerimiz demekki...olanlara bu gözle bakabilsem, unutmasam....direnmek nasıl yıpratıyor insanı. Kasların sepsert oluyor sonunda. ağrılarını hiçbirşey dindirmiyor. yükü kocaman gemiye bırakmamak hep sırtında taşımak gibi. bilme zamanı gelmiştir yakındır umarım:D
neye direniyorum, ne için üstte kalma çabam, ne için böyle görünüyorum,ne için bu görünüşü(başkalarınca algılanışımı) korumaya çabalıyorum? ne için görünüşüme verilen iyi/kötü, güzel, çirkin anlamları önemsiyorum ve algılıyorum, o zaman dikkatimi o algıma veriyor ve o gerçekliği büyütüyorum, klavuzum ne benim? kalbim mi? egom mu?ne için bir başka egonun karşısında tetikleniyor egom?
Bütün bunlar bana, aynalarım olmasa bilinir gelmeyecek ki? aynalarımı Dost aynalara bakarak parlatıyorum ki; bir gün dışarıya; gözümü, kulağımı, dilimi kapattığımda (ki o birgün hep şuandır) kendi aynamda kendimi göreyim,O'nu bileyim..
dağa çıkıp aydınlanmak kolay Guguk kuşu, oyunun içinde kendimi bilebildiğimde "game over and next game"...:)
Yorum Gönder