10 Aralık 2009 Perşembe

Dersteyiz, dersin dokunup geçtiği konulardan biri; şiddet, şiddet ile protesto edildiğinde kişi hem kendine hem de itirazın nesnesine yabancılaşır,çünkü şiddete uğrayan genellikle kurban olma duygusunun içine girip, en büyük insani meziyetimiz olan kendine acıma yada genel olarak acıma duygusuna girdiğinde ve şiddete aynı şiddetle yanıt verdiğinde aslında çelişki içine girmektedir...

Ders arasında bir öğrenci aslında bir öğretmen:) ismi Can; geldi yanıma sohbet ediyoruz, hocam dedi, hep olayların dışına çıkmaktan söz ediyorsunuz, taraf olmamaktan ama bilirsiniz taraf olmamakta taraf tutmaktır:)) bilirim dedim, bilmem mi ama orada vurguladığım şey; "tanıklık" ve bu hayat yolunda yeryüzünden geçen CAN yani SEN kendi gözlerinle, yaşam denilen SENin tanığısın aslında ve biz taraf olayım/olmayayım derken tanıklık durumunu kaybediyoruz çoğunlukla dedim, dedi ki; hocam aslında sanırım herşey bir oyun ve oyunun içinde kalınca polarizasyondan çelişkiler görünmüyor, oyunun dışında kalınca da bu kez herşey çelişik hale dönüşüyor;

işte işte bunun için tanıklık önemli, tıpkı rüyadaki gibi, rüyanda aslında rüyanın tanığısındır, "sessiz tanık",tekbaşına bir gözlemci, hani işte bu yüzden kabus görürken en çok ses çıkarmak istersin ama çıkaramazsın, çünkü sadece tanıksındır; yaşamda unuttuğumuz işte bu.. kendinin tanıklığında yeryüzünde herşey çelişmeye başladığında, en özdekinin, saf, tarafsız sonsuz halini farkedersin, çünkü SEN O'sundur:)

4 yorum:

guguk kuşu dedi ki...

bu yazınla bana birşeyi farkettirdin. ben rüyalarını kontrol edebilen biriyim, bu gösteriyorki çok kontrolcü bir insanım. buda gösteriyorki herşeyi yapabilirim gibi manyakça bir saplantım var. biz buna kısaca ego diye seslenelim. tevekkül tevekkül diye diye ortalarda dolanıp ukala olduğunu anlamak da ayrı bir güzellik doğrusu.

nilüfer dedi ki...

bu kontrol duygusu bana hiç yabancı değildir ve sadece yaşadığım ölümcül deneyimle hiç bir şeyi kontrol edemeyeceğimi anladığım için diyorumki; kişisel önemlilik öldürür hemde yaşarken yaşayan ölü olur ve hiç farketmezsin, ne zamanki deneyim gelir ve bunu bilirsin, geriye sadece SEN kalır, onun için herşey uygundur bu hayatta:)

guguk kuşu dedi ki...

canım, deneyimin anladığım kadarı ile çok acı olmuş:( bazen öğrenmek ve anlamk çok acı oluyor.

nilüfer dedi ki...

Gugukcum,o zamanlar deneyimin içindeyken; acı sanıyordum,acı diye tanımlayınca da ondan kaçmak, ondan uzaklaşmak istiyordum oysa direnç dirençle karşılaşır evrensel yasa bu, sonra acıdan kaçmak isteyen zihnimi farkettim ve direnmekten vazgeçtim, acıdan ölünmüyormuş anladım, bugün eğer o acı olmasaydı ben BEN olmayacaktım, onun için herşey uygundur hayatta dedim, çünkü hiç bir şey bilmiyoruz, bilmediğin bişeyi de kontrol etmen mümkün değil sanırım:)

sevgimlee :)