Gözü kör adamın üstüne arkadaşı güzel kokular sıksa; kokunun güzelliğini arkadaşının iyiliğinden değil de kendinden bilir..

Mevlana

işte arkadaşın kendini bilme anıdır bu an ve sonsuz bir hizmettir aslında bu durum, hiç beklentisiz, saf, oldugu gibi sıkmışsa o kokuyu, kokanın bunu kendinin bilmesine sevinir, yok nefsinden beklentideyse, bu bilinmeyiş nefsini epey bi kaldırır:)

şudur işin sırrı; insanın nefsi onunladır, O ise ondadır..