Sali gunu sabah okula gelmis derse girmeden önce, yokluklarından yarattiklari varlıklarını izleyen ve paylaşan iki kalbin, yazisini okuyup, varlıklarina hamdolsun demistim kiii, gelen bir telefonla öyle bir deneyim geldi ki, höö oldum..Ilk aklıma gelen bir arkadasimin geçen hafta soyledigi "nil bir deneyim geliyo" sozu oldu..apartopar eve gittim, annem rahatsızlanmisti ve onu acilen acile kaldirmamiz gerekiyordu..

Bu hastane deneyimi benim 3. deneyimimdi, ilkinde bundan 10 sene önce annem felc gecirmişti ve biz hastane acilinde, tam 20 gun gecirmistik,tek cocuk olmayi secmisim ve bana olesiye bagli(bagimli) bir annem var..2. deneyim ise 2 sene once yine bugünlerdeydi ve annem onkolojide, tetkik için hastanedeydi..

İlkindeki nil ile ikincisindeki nil ve bu sonuncusundaki nil arasinda oyle farklar var ki; insan ömründe bir hayli uzun tam 10 senede farklilasmisim..

Ikinci deneyimde kalbimde sonsuz bir kabul ve teslimiyet kapisi acilmisti, OLAN buydu ve bakalim bu OLANda ben neydim?nasil yasamali yerine niçin yasiyorumdu içimde anlamlanan, orada olmamin bir seçim oldugunu ve annemin hastaligiymis gibi görünenin benim temizlenmem oldugunu anlamistim, itiraz, isyan yerine, tamam simdi onumde bu var, bakalim simdi buna, neymis diye, hep kendime odaklandim, elbette oyuna girip agladim, huzunler çoktu yuregime, korkular basti heryanimi ama her ne zaman bu hal içine girdimse, yüregimde bir ferahlama oldu hemen ertesinde, sanki yüregim kanatlaniyor ve ferahlikla kana kana aciyi emiyor bi de ustune oh cekiyordu, baskasi bu yazdiklarimi okusa nevrotik bir kisilik; aci hazcisi der bu yazdiklarima..

İste simdi de 3. deneyimdeyim, annemle hastanedeyiz, o içerde yatiyor, acinin ve kargasanin tam göbegindeydim, karsimda annesini kaybetmis bir kadin, aci içinde avaz avaz bagiriyor, haykiriyor; gittiiii, neden??? Ne zordu ona ruh ve beden olan annesinin, caninin yaninda oldugunu anlatamamak, bu yasaminda bunu anlamayi seçmemisti, bana ne demek duserdi ki zaten?..Aklimda Mustafa Ulusoy’un ruh ve beden ilişkisini anlattigi ornek var;

Psikiyatr bir hastasina anlatiyordu,masada duran kutusundan bir cift eldiven cikardi ve sag tekini sag eline giydi,eldivenli parmaklarini hareket ettirdi, bardagi eline aldi, bir kalemi tuttu ve yazi yazdi ve kalemi birakti sonra eldiveni, sol eliyle sag elinden cikardi ve masaya birakti, eldiven masanin ustune yigilmisti, sonra yine sag elinin parmaklarini oynatti, bardagi eline aldi, bir kalemi tuttu ve yazi yazdi ve kalemi birakti…

Ve sanki bir perdeden nil’i izliyorum, yüregimdeki o ferahlik, geçmiş deneyimin bilgisi, kalbimde sakli duruyor, baktigim, tanimladigim, içinde kargasa içine dustugum zihnimdeki dusunceler ise sanki bir bulut gibi suzuluyorlar, kalbim ise her an yanimda ve beni dinliyor, o an kafami kaldirip gökyüzüne bakiyorum, aklimda Türkler sadece su içerken gökyuzune bakarlar sozu var:) , gulumsuyorum, yukarida ne varsa asagida da o var.. yagmur yagmis, bulutlarin arasindan gunes, ısıklarini usul usul saliyor..

Yoklugumdan yarattigim varligima, 2 gün once sevgili Tutsak'tan, kendisine ait iki dortluk geldi, onun izniyle o dortlukleri de burada yayinliyorum..kalbin bilgisiyle ona akmis,zaman gecmis bana gelmis ve okumam nasip olmus, ve yine Tutsak’in dedigi gibi, her şey olmasi gerektigi gibi…

sen ve ben

Ben, ben olmak istemiyorum artık.
Ben, sende yok olmayı istiyorum.
Sen bende var olmayı istiyorsan;
İstediğin senin olsun,Ben YOK um!

yeniden yokluk ve varlik

YOKluğumdan VARettim sizi
VARlığımda YOK olasınız diye!
YOKluğumda VAR oldunuz
VARlığımda ise YOK olacaksınız!
İmza: AŞK

sevgimle..