ilişkiler ve müzik aletleri:)

Diyelimki bir udunuz var, onu çok seviyorsunuz yeterlimi? aaa canım güzel udum demekle iş bitermi?onunla hemhal olmaktır muradedilen, hergün dokunursunuz, tellerinde gezinir parmak uçlarınız, hangi nokta gevşemiş hangi nokta gergin gözü kapalı bilirsiniz o hemhal içinde,siz çaldıkça o da cevap verir sizin dokunuşlarınıza, bilirsiniz udunuzu, tanırsınız onun tınısını onlarca udun içinden, sevmek hemhal olmaktır, okursunuz onu en derinden, bugünkü ilişkiniz ANdadır onunla, ve her okunan kitap gibi rafa kaldıramazsınız okumanız bittiginde,o yokken de yanınızda onu okumaya devam edersiniz, çünkü müzik aletini okumaktır, sevginin dili, bugün aldığınız udu yarın değiştirmezsiniz, tamam bitti bununla işim diye bırakıvermezsiniz, ne kadar hemhal olursanız sevginin dili, akar sizin parmak uçlarınızdan, udun tellerine ve oradan dinleyenin kalbine ulaşır..

Sanırım insan ilişkileri de tıpkı böyle,sanatçının müzik aletiyle olan ilişkisi çok özel ve birebir ve teketek, bu ilişkinin bir dili var, bugün bir ropörtajını izledim Fazıl Say'ın, saatlerce ama saatlerce piyanosuyla yaşadığı aşkını anlattı, bunun için yalnız olması gerektiğini, ancak kendi yalnızlığında içsel yolculuğa çıkabildigini ve piyanosunun bu yolculuğun ifade edilmesinde bir parça oldugunu söyledi..yolculuk hem kendini hem de piyanosunu okumasıydı ve o okumasını roman yapıyordu besteleriyle, herkes okusun diye...

Tıpkı bir müzik aleti gibi aşk'la üflenen oldugunu bilmek, beni okuyanın da benimle olan hemhalliğini bilmek, tüm ilişkilerimde O'nu görmek aslında..