ben BENi en çok içime bakarak tanıdım, BEN hiç konuşmadan ben sandıklarımın ben olmadığını anlattı, korkularımla arkadaş oldum, anlatmaya çalışırken kendimi en çok anlatamadıklarımda anlamayı öğrendim, sevmeyi öğrendim sevdiklerimden yansıyan BENim sevgimden, her evetimin bir seçim, her seçimimin bir yol başlangıcı olduğunu öğrendim, her evet ile gelen kabul aslında neyi kabul ettiğimi öğretti bana, korkularımı kabul ettikçe onlarla önüme gelen seçimlerin yerini aldı sevgi, alışkanlık olarak yapmayı öğrendiklerimi bıraktığımda onların bana özgürlüğü öğrettiğini anladım, ben bana nereden bakıyorsam, bana oradan bakıldığını öğrendim, her baktığım yerin kendime değer olduğunu öğrendim, içimde neler olduğuydu dışımda deneyimle gelenler, ben içime bakmayı öğrendikçe bildim tanıdım BENi, her içime bakışta BEN olmayanları gördükçe BENe dair şevkat sardı beni, O'ndan gayri bişey kalmayana kadardı bu yolculuk, g'özüm üstündeydi tam kalbimin ve iki kaşım arasındaydı gören, hocamdı ,ustamdı o benim, ben BENi onunla bildim ve ben yürüdüm hep bana doğru..