asıl kaynaktaki hal..

herşey asıl kaynaktaki haline dönmede, dönüşmede sıradan zihnin, algılarıyla anlamlarıyla kirlettiği saf zihin haline..orada o kadar yakınki ama perdeden göremiyoruz oysa algılarımızla kirlenen her şey ilk kaynaktaki haliyle tertemiz duruyor orada..bir kitapta okumuştum oradan örnekle vereyim, hatırımda kaldığı kadarıyla elbette, su ve buz düşünün, "kendini önemseme" nefsin bir özelliği, ancak sanmayayım ki; bu, kaynakta ilki saf haliyle yoktu, vardı, var, hala; duru, saf, berrak haliyle duruyor, su gibi oysa burada dünyada o, buz tutmuş halde, kaynaktaki halini, araya sıradan zihnin algıları girdiği için aslolan özünü göremiyoruz ,o buzlu haliyle  biliyoruz ve o buz hali o kadar sıradan ki; başka bir şey de düşünemiyoruz ve bu dünyada oyun her seferinde, yeniden yeniden aslolan kaynağa geri dönmece...:)