penceremin önünde bir koca ağaç vardır,izlerim zaman zaman onu, yapraklanışını, yeşerişini, kışın çırılçıplak kalışını, her anı yaşar keyifle, az önce dallarından birine bir kumru misafir oldu, baktım ona, bana bakan gözleriyle buluştum, bana bakan BENdim kumru suretinde..bi an basimi cevirdim odaya, karşımdaki vazo içindeki nergizler de bakıyordu bana, aslında BEN bakıyordum heryere ve herşeye ve herkese,turlu turlu suretlerle, doldum genişledim yeniden, BENden akan sevginin sonsuz enginliğinde huzur oldum, tarifsiz şevkat oldum, gülümseyiş oldum, sonra döndüm döndüm döndüm geldim kondum,kumru oldum,uçtum...