5 Ocak 2010 Salı



etiketler ve bakış açıları;

gündelik yaşamın tamamı bakış açılarının etiketlenmesinden ve sergilenmesinden oluşur, etiketin sadece bir bakış açısına ait olduğunu ve başka bir bakış açısının etiketlendiğini farkettiğinde insan, derin bir ohh çekebilir, şişman/obez etiketine, kibelenin niye sahip olmadığını da anlar misal o vakitte, çünkü kibelenin zamanında etli butlu olmak, bu sefer de doğurgan kadın etiketiydi, ne hoş, toplumsal bellek içi bunlarla dolu bir çöp kutusu aslında, tüm inançlar, tüm kontroller tüm yaygara aslında bunun için, sadece bir bakış OLAN bunu bilen ama unutan sadece bakış OLAN herşeyi etiketliyor ve hafızaya kaydediyor..ve kaydettiği hafızaya göre iyiler kötüler doğrular yanlışlar belirliyor, kime neye göre?Babacım affet, nefesim senden, annecim affet bedenim senden topraktan..unuttuğum herşey için affet, ben kimim? demeye artık hacet kalmadan,çünkü o soru bile şüpheyi onaylamaktır her seferinde, kim olduğumu bilmeyi ve seni bilmeyi nasip et, et ki dünya illüzyonunda kendi illüzyonumda sadece bir bakış/nazar olduğumu bileyim ve artık İNSAN olayım:)

8 yorum:

Unknown dedi ki...

çok özür dileyerek şunu demek istiyorum zemin siyah yazılar sarı o kadar göz alıyor ki okumak imkansız bir müddet sonra gözler gidiyor :(

nilüfer dedi ki...

estağfurullah özürlük ne var,teşekkür ederim uyarınız için, siz yazınca şimdi baktım yazılar beyaz, sarı değil ama sanırım punto küçük, biraz büyüttüm şimdi:)
sevgimle..

Unknown dedi ki...

şimdi daha güzel teşekkür ederim inceliğinden :)

nilüfer dedi ki...

sevindim, sevgimlee:)

guguk kuşu dedi ki...

şans faktörü nasıl da önemli, tombik olmanın beğeni gördüğü bir dönemde fit olmak ve ebru şallı gibilerin popüler olduğu dönemde sadece balık etli olmak tam bir bahtsızlık. Bunu değiştirmek mümkün olmazken, yapılacak en doğru şey, farkındalık sahibi olup, bütün bunları aşmış olabilmek.

nilüfer dedi ki...

:))işte O yarattığını sever ve aşk-ı nazarla izlerken, yaratılan O'na baktığını unutup etiketlere baktığında bahtsızlık oluyor ama no problem, vakti zamanı geldiğinde birer birer etiketleri kaldırmayı da nasip eder:)

guguk kuşu dedi ki...

"O yarattığını sever ve aşk-ı nazarla izlerken, yaratılan O'na baktığını unutup etiketlere baktığında bahtsızlık oluyor" bu cümlen benim burnumun direğini sızlattı nasıl utanç duydum anlatamam, teşekkür ederim.

nilüfer dedi ki...

utanan ne/kim gugukcum?utanç ne? Özün bilir hakikatini ve buranın bir etiketler illüzyonu oldugunu ve her an sana olmayan dilde sessizce fısıldar, fısıldadıkları her an önüne düşer,şimdi de bu blogtan birşeyler fısıldamış işte:)