22 Nisan 2010 Perşembe

benim sorumlulugum

senin sorumlulugun

O'nun sorumlulugu



sorumlu olduklarimi bilince ve farkedince alanimi, kimsenin alanina dahil olmadan, tukenmeden, tuketmeden kimseyi ve kendimi,ben kimim sorusunu soranin, ben BENim yanitini icten duyunca, yasamin sahibinin de BEN oldugunu bilince, amaan geriye hicbisey bilmeyiversem nolacakki halleri geliverir...

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Bu durum bana geliverdi gidemeyiverdi sonra da hayatı böyle önemsemez bir hale geldim. Şimdi ne yaptığımı bilmiyorum...

nilüfer dedi ki...

bilmeyivermek gibi bir özgürlük hayatın kendisi olmaktır, hayat ve ben arasındaki ayrım kalktığında, o çok dile pelesenk olan "birlik anlayışı" da gelir ve arayış biter sanırım...

Adsız dedi ki...

Arayış bitermiymiş bilmiyorum ne yöne gitti ellerim bitiverdi bütün her şey demek ki özgürlüğün bir parçası bunda saklıymış...

sufi dedi ki...

Herşeyin ben olduğunu bilince sorumluluklar eksilmiyor artıyor bence.Acı veriyorsun acı verenle, acı çekiyorsun acı çekenle.Sevgilerimle.

guguk kuşu dedi ki...

Bilmemki Düşüm, bu anlattığın farkındalık mı acaba? kendini bilmek mi yani, artıları ile eksileri ile sınırlarını belirlemek mi? durum böyleyken kendi sınırlarını görüp, gereksiz yargılamalardan kurtulup, evrene karışmak mı?

nilüfer dedi ki...

Sufim; burada bu biliş; zihni bir biliş olmadığı için bir bilmeyiş aslında ve sorumluluk zihni bir sorumluluk olmadığı için zorunluluk olmaktanda çıkmış artık gönülden olmuş ve acı dil de gitmiş bal olmuş..sevgimlee:)

Guguğum, nasıl hissediyorsan o, yanıtlar zihinden geldiğinde anlamı yok artık, hissettiğin hissettiğim sevgimle..:)