bugün bunu da yazasim geldi...
Bu oykuyu Lao Tzu çok severdi.Olay Çinde gecer,köyün birinde cok yoksul ve yasli bir adam yasarmis. Ne varki krallar bile onu kiskanirmis, cunku inanilmaz guzellikte bembeyaz bir atin sahibiymis.Krallar bu at icin, adamin hayatini kurtaracak kadar para teklif ettikleri halde, atini satmaya yanasmazmis."O benim atim degil, arkadasim" dermis."Bir insanin hele hele bir atin satildigi nerde gorulmus?"
Bir sabah at kacmis.Koy halki yoksul adamla alay etmeye baslamis."Gordunmu beyinsiz"demisler ona.Keska satsaydin onu, ne bahtsiz adamsin".
Yasli adamin gorusu farkliymis."o kadar ileri gitmeyin, atim ahirda degil, gercek bundan ibarettir, gerisi yargidir. Basima gelen, bundan sonra gelecek olanin yalnizca bir bolumudur.Sansli ya da kotu kaderli olup olmadigimi daha sonra gorecegiz" demis koylulere.
Koyluler gulup gecmisler.Onbes gun sonra beyaz at geri donmus.Ustelik tek basina degil, on iki adet yabanil atla birlkte. Bunun uzerine koy halki, adamin evine dolusup, "hakliymissin deli moruk" demisler."Basina gelen, senin de dedigin gibi, bir talihsizlik degil, Tanri'nin bir lutfuymus meger"
Yasli adam tavrini hic degistirmemis,onlari bir kez daha uyarmis yalnizca; "Bakis aciniz yine yanlis.Fazla ileri gidiyorsunuz,yalnizca atin geri dondugunu soyleyin yeter.Bu donusun lutuf mu yoksa bela mi oldugunu zaman gosterecektir.Sizler kitabi alip, tek bir cumlesinin bir tek sozcugunu okuyan ademlerdensiniz.Kitabin tumu hakkinda nasi yargiya varabilirsiniz ki?"
Koyluler haset içinde,onca ati kiskana kiskana evlerine donmusler.Yasli adamin bir tek erkek evladi varmis.Vahsi atlari egitmeye baslamis ve atin birinden dusup, iki bacagini birden kirivermis.Koy halki yasli adamin ileri goruslulugu karsinda adeta secde edip;"Hakliymissin ihtiyar" demisler."Tek erkek evladin, atlar yuzunden bacaklarindan oldu.Bu atlar senin basina belaymis meger".Bir tanesi isi iyice azitip, "bu yasta kim bakacak sana?her zamankinden yoksul sayilirsin artik" bile deyivermis.
Yasli adamsa, istifini bozmadan koylulere, yargilama hastaligina tutulduklarini anlatmaya calismis."Oglumun ayaklari kirildi;bu dogru. Bunu soylemeniz yeterli.Illede kesin, degismez bir sonuc cikartmak adina debelenmeyin, hayat bir zincirdir, sebep sonuc yeni sebep zinciri.Hiç kimse yasamin tumunu, bir kere de gorup yasayamaz. Yasam, bolum bolumdur; parcalar, fragmanlar halinde gelisir."
Iki hafta kadar sonra savas cikmis.Tum gencler askere alinmis, ama sakat oldugu icin yasli adamin oglunu askere almamislar.Koy halki, salya sumuk, aglamaktaymis, cunku savasta yenik dusulecegi, ve gidenlerin hemen hemen tumunun olecegi kesinmis.Yasli adama cok sansli oldugunu soylediklerinde, o, yine oglunun askere alinmadigini, koylulerin tumunun ogullarinin ise savasa gitmis olduklarini soylemekle yetinmis.
Yargilama, sakin yargilama!kesin karara varmak icin acele etme, ayrintiyi genellemek yanilgidir.Kucucuk varsayim yada olaylardan genel sonuclara sicrama. Hemen uzulup, cabucak sevinme, yargilamaya baslarsan gelismen son bulur; artik buyuyemez, evrimci ve giderek devrimci olamazsin.Yolculugun hic bitmesin, zaten yasam yolculugu kolay kolay bitmez.Bir yokus son bulur, bir digeri cikar karsina, bir kapi kapanir, bir digeri acilir. Zirveye ulasirsin, bir baska zirve seni mutlaka ceker. Yasam sonsuz, bitmez tukenmez bir yolculuktur, tipki Tanri gibi..
Amacin, gayen adina kendini harap etmeden, yolculugunun tadini cikartirsan, hedefine ulasirsin, surec icinde buyur gelisirsin...
Kaynak: Bhagwan, Ask Ermisi;sf;61-63.
.jpg)
